Exporteurs: let op uw materiaal

8 september 2017

Complicaties bij het ‘vervoer’ van fustmateriaal

Fust kennen we allenmaal, met als bekendste voorbeeld de kratjes bier in de supermarkt. Fust bestaat echter in vele vormen, in deze blog worden de Deense containers besproken die worden gebruikt voor het vervoer van bloemen en planten.

Poolsysteem

Dit vervoer gebeurt door middel van een zogenaamd ‘poolsysteem’. Hierbij worden de bloemen en planten in fustmateriaal, in de vorm van containers en toebehoren, door de vervoerder opgehaald bij de bloemenexporteur (opdrachtgever) en afgeleverd bij de kopers (afnemers). De lege containers en toebehoren worden vervolgens weer opgehaald bij de afnemers, om ze te retourneren aan de exporteur.

Deze handelswijze is een gevolg van het gebruik van deze containers: een gedeeld systeem waarbij de opdrachtgever de containers ter beschikking stelt, en de vervoerder deze vervolgens retourneert aan de opdrachtgever, waarbij de vervoerder ook een eigen voorraad houdt.

Dit poolsysteem is een in de praktijk van bloemenexporteurs ontwikkeld systeem, waarbij de betrokken partijen in hun administratie de mutaties van de karrenbewegingen bijhouden. Van deze mutaties worden karrenlijsten opgesteld, zodat de per rit afgeleverde en in ontvangst genomen containers kunnen worden bijgehouden.

Overeenkomst tussen opdrachtgever en vervoerder

De vervoerder heeft een omruilplicht  voor de teruggave van een gelijke hoeveelheid containers aan de opdrachtgever. Dit leidt ertoe dat de partijen onderling bij een dergelijk systeem dus slechts contractuele vorderingen op elkaar hebben, gebaseerd op hun onderlinge administraties en hun afspraak hierover. De opdrachtgever en vervoerder opereren derhalve via een rekening courant verhouding.

Het bijhouden van een goede administratie van de mutaties van de containers gebeurt in de regel op basis van CRM vrachtbrieven, die de vervoersovereenkomst tussen de partijen vastleggen.

Juridisch zijn de afspraken die te maken hebben met het gebruik van deze containers niet als een vervoerovereenkomst te benoemen, eerder als een overeen komst met kenmerken van bewaarneming en bruikleen, derhalve eerder een onbenoemde overeenkomst. Dit heeft vooral gevolgen voor de periode waarop een van de partijen nog een beroep zou kunnen doen op een vordering die zij heeft op de andere contractpartij.

Het gaat hier dan om de vraag of een dergelijke vordering is verjaard: wordt het gebruik en het rouleren van fust gekwalificeerd als vervoer, dan is er sprake van een korte verjaringstermijn van maximaal een jaar op grond van het CMR verdrag of de AVC condities. In het andere geval is er sprake van de verjaringstermijn van vijf jaar uit het Burgerlijk Wetboek en kan er derhalve langer aanspraak gemaakt worden op een verrekening dan wel een vorderingsrecht worden ingesteld.

Tenslotte kan worden gewezen op de positie van containers in geval van een faillissement van de afzender. Op grond van de Faillissementswet wordt de curator dan vermoed de eigenaar te zijn van deze containers op grond van oneigenlijke vermenging. Dit hangt samen met het feit dat containers soort goederen zijn en niet individualiseerbaar zijn vast te stellen en daarmee door de vervoerder niet kunnen worden teruggevorderd.

Conclusie

Exporteurs, let op het volgende:

  1. zorg voor een duidelijke en bijgehouden karrenadministratie
  2. laat uw aanspraak tot teruggave van de containers niet versloffen, maar reken af binnen een periode van 12 maanden
  3. werk zoveel mogelijk met identificeerbare containers